เมื่อเราต่างมีเส้นทางในชีวิตประจำวันเป็นของตัวเอง แต่ชีวิตประจำวันอย่างหนึ่งที่เรามีเหมือนกันคือการสร้าง ”ขยะ” ในครัวเรือน โดยเฉลี่ย 1 คนจะสร้างขยะอย่างน้อย 1 ถุง ซึ่งขยะภายในถุงนั้นก็หลากหลาย และส่วนใหญ่เราจะแบกถุงนั้นไปทิ้งเลยโดยที่ไม่แยกขยะ ภายในนั้นก็อาจจะเป็นเศษอาหาร ถุงพลาสติก ขวดน้ำ เศษไม้ ขยะเล็ก ๆ ต่าง ๆ มากมาย ด้วยความที่ขยะมันหลากหลาย เลยเป็นที่มาของความขี้เกียจในการแยกขยะ

การที่มีถังขยะน้อย ประเภทถังขยะก็ไม่เอื้ออำนวยให้เราแยกขยะ เลยเป็นแรงบวกในการไม่สนใจแยกขยะไปอีกขั้น และความรู้ก็เป็นอีกอย่างหนึ่งที่เราขาดไป เราไม่เห็นเหตุผลว่าทำไมเราถึงต้องแยกขยะ หลายคนแยกขยะแต่พอถึงเวลาเก็บขยะก็ถูกเทรวมกันอยู่ดี เลยมองว่าการแยกขยะเลยเป็นกิจวัตรที่ทำให้เสียเวลาเปล่า และแน่นอน การไม่แยกขยะจะทำให้จัดการกับขยะยาก เลยต้องกองขยะไว้รวมกันจนเกิดเป็นมลพิษ ขยะบางส่วนทุกพัดลงแม่น้ำ ลอยสู่ทะเลจนกลายเป็นปัญหาต่อสิ่งแวดล้อม

เหตุผลหลาย ๆ อย่างทำให้การแยกขยะในประเทศไทยไม่ประสบความสำเร็จ เราเห็นปัญหาหลายอย่างเกิดขึ้นเพราะขยะที่มากล้น ทั้งมลพิษทางน้ำ ทางอากาศ ปัญหาการส่งกลิ่น การที่เราไม่ประสบความสำเร็จทางด้านการแยกขยะ สิ่งนั้นก็วนกลับมาทำร้ายเรา ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง และมันก็ได้กลายเป็นปัญหาระดับโลก ไม่ใช่แค่ในประเทศไทยที่เดียว

แต่ยังมีเพจหนึ่ง ได้เป็นสื่อที่ทำให้เราได้ตระหนักคิดว่า ปัญหาที่เราเผชิญร่วมกันอยู่ทุกวันนี้ ส่วนหนึ่งมาจากตัวเราในฐานะผู้ผลิตขยะคนหนึ่ง และเราสามารถแก้ปัญหานั้นได้ โดยเริ่มจากความรู้และการลงมือทำ และเพจนั้นก็คือเพจ “ลุงซาเล้งกับขยะที่หายไป”