ในภาคธุรกิจอสังหาริมทรัพย์….

ถ้าให้เปรียบมูลค่าของทรัพย์สินที่ลดลงเรื่อย ๆ ก็คงเหมือนกับบ้านหนึ่งหลังที่ค่อย ๆ เสื่อมโทรมและผุพัง แน่นอนว่ามูลค่าในตัวสินทรัพย์นั้นจะถูกลดลงด้วยปัจจัยของค่าเสื่อมราคาอย่างเลี่ยงไม่ได้จนสุดท้ายในสายตาของคนทั่วไปบ้านหลังนั้นคงเป็นเพียงสิ่งปลูกสร้างที่กำลังเฝ้ารอการรื้อถอนในสักวัน

แต่แท้จริงแล้วมูลค่าของทรัพย์นั้นจะไม่มีโอกาสเพิ่มขึ้นมาได้อีกแล้วอย่างนั้นเหรอ?

คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะดึงราคาของสินทรัพย์เสื่อมมูลค่าให้กลับมาสูงได้อีกครั้งหลังจากที่ผ่านช่วงเวลาและความนิยมไปแล้ว แต่ทว่ากฎเหล่านี้ก็ไม่ได้ถูกวางไว้อย่างตายตัวโดยเฉพาะกับอสังหาริมทรัพย์ที่ยังคงอยู่ในความต้องการของกลุ่มลูกค้าเสมอไม่ว่าจะผ่านไปกี่ยุดกี่สมัยก็ตาม ซึ่งส่วนใหญ่วิธีที่มักจะใช้กันมากที่สุดก็คือการขายทอดตลาดเพื่อส่งต่อทรัพย์ให้กับคนที่ต้องการสร้างมูลค่าให้กับทรัพย์นั้น ๆ ในรูปแบบของ “การประมูล” และเราก็ได้มารู้จักกับการประมูลทรัพย์บังคับคดี

เมื่อบ้านที่เล็งไว้อยู่ในราคาที่สามารถยอมรับได้หรือต้องการยกป้ายสู้ราคากับผู้ประมูลท่านอื่น ผู้ประมูลสามารถยกป้ายเสนอราคาได้ โดยเจ้าพนักงานจะมีการกำหนดไว้แล้วว่าในการยกเสนอราคาแต่ละรอบจะต้องเพิ่มครั้งละเท่าไหร่และต้องใช้ราคานั้นจนกว่าจะจบการประมูล